پژوهشی در باب کارکرد ورزش در انسجام اجتماعی (مطالعه موردی: مردم شهر تالش)

مقدمه و هدف: بررسی ها نشان می دهند که علی رغم نقش و اهمیت ورزش در ایجاد و حفظ انسجام اجتماعی، مطالعات اندکی در این باره صورت گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارکرد ورزش و فعالیت بدنی در انسجام اجتماعی در بین مردم شهر تالش انجام شده است. روش شناسی: در این پژوهش که به روش پیمایش انجام شد، 380 نفر از ساکنان شهر تالش با استفاده از شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای متناسب (PPS) انتخاب و با کمک ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده­ها، مقیاس فعالیت بدنی از سبک زندگی سلامت محور و مقیاس انسجام اجتماعی از سلامت اجتماعی کییز بود. اعتبار ابزار به شیوه محتوایی و صوری محرز شد و بالا بودن ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرها، حکایت از مطلوبیت پایایی ابزار پژوهش داشت. یافته ها: نتایح نشان داد میانگین انسجام اجتماعی به طور معنی‌داری در بین مردان بیشتر از زنان و در بین افراد متأهل بیشتر از افراد مجرد بود (05/0 >P). همچنین میانگین نمرات فعالیت بدنی در مردان به طور معنی‌داری بیشتر از زنان و در متاهل ها بیشتر از مجرد ها بود (05/0 >P). بین فعالیت بدنی و انسجام اجتماعی رابطه مستقیم و معنی‌داری وجود داشت، به طوری که هر چقدر میزان فعالیت بدنی افراد افزایش می یابد، میزان انسجام اجتماعی آن ها نیز افزایش می یابد. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل چند متغیره بیانگر این موضوع است که متغیرهای مستغل تحقیق توانسته اند 22 درصد از تغییرات متغیر وابسته یعنی انسجام اجتماعی را تبیین کنند. بر اساس نتایج پژوهش، تقویت و گسترش ورزش و فعالیت های بدنی افراد در جامعه به افزایش انسجام اجتماعی آن ها و همچنین ایجاد جامعه ای منسجم یاری خواهد نمود.